Goedenavond vanuit Vietnam!

Je leest het goed! Ik heb Bali na 3 weken moeten verlaten en zit momenteel in een slaapbus onderweg naar Ha Giang in Vietnam om een driedaagse motortour te doen door de bergen! Ik heb al een tijd niets meer geschreven en daarom wil ik jullie graag vertellen wat ik allemaal heb meegemaakt de afgelopen tijd op mijn reis!

De vorige blog sloot ik af na mijn eerste dag op Bali. De eerste dagen van het avontuur stonden vooral nog in het teken van het afronden van mijn tentamens van de universiteit in Korea. Ik had namelijk nog twee tentamens te maken om het semester af te ronden. Het leren voor deze tentamens deed ik dan ook in mijn net wat te onhygiënisch en goedkope AirBnB, maar hey, dat is de ervaring toch? Ik betrapte mijzelf er dan ook nog af en toe op dat ik dan tijdens zonsondergang toch mijn gehuurde scootertje pakte, om met een biertje op het strand te genieten van het uitzicht en van de simpele gedachte; ik ben op Bali!!

Het laatste tentamen had ik om 06.00 Balinese tijd, nadat ik deze had gemaakt, had ik afgesproken met Ilse, een meisje uit Gelderland die ik een paar dagen daarvoor had leren kennen. Ik zou met haar naar een waterval toe gaan op ongeveer een uur rijden. Het was prachtig om voor het eerst zo door die natuur en de rijstvelden te rijden! Eenmaal aangekomen bij de waterval realiseerde ik me wel hoe erg het toerisme speelt op Bali. Het is hartstikke mooi, maar op heel veel plekken waar je komt staat er altijd wel voor een moment een toerist voor je neus, omdat zijn/haar partner foto’s van hem moet maken. Ik vind het altijd lekker om gewoon te zitten en een beetje te kijken naar zo’n natuurverschijnsel, maar iedereen zo lekker zijn ding ?. Het begon bij deze waterval uit het niets ontzettend hard te regenen! Deze Balinese regen is zo intens, dat we maar ergens probeerden te schuilen. Ik had echter wel een probleem, want ik had afgesproken om naar Roel en Fred te gaan, om daar een week te verblijven. Nadat de regen was gestopt ging ik dan zo snel mogelijk weer naar de Airbnb om mijn backpack op te halen, zodat ik daarna op weg kon naar Roel en Fred, dit was een tocht van bijna 1.5 uur.

Het was ontzettend mooi, de warme wind op je gezicht, al dat gekke verkeer om je heen en het gevoel van vrijheid op zo’n scootertje; HEERLIJK! Ik heb dan ook wel een klein tussenstopje gemaakt om even rustig om mij heen te kijken en om een praatje te maken met een Balinees die langs de weg stond.

Roel en Fred zijn vrienden van de familie, die ik al ken zolang ik kan herinneren. Zij wonen al een geruime tijd op Bali op een prachtige plek en ik was dan ook ontzettend benieuwd om dit eindelijk met eigen ogen te zien! Ik vond het zo leuk toen ik hen zag en we gingen meteen naar Vincent’s toe, het restaurant wat zij hebben op Bali. Daar merkte ik meteen al dat ik helemaal op mijn gemak was. Een heerlijk restaurant en goed gezelschap. Ondanks dat ik Roel en Fred al lang ken, merkte ik dat er nog zoveel dingen waren die ik eigenlijk niet van hun wist. Dit zorgde dan ook gedurende de hele week voor veel grappige, maar vooral uiterst interessante gesprekken. Ik heb de hele week mijn ogen uitgekeken en genoten van het leven wat zij leiden op Bali. Eerst vond ik het lastig te begrijpen; ‘’wat moet je nou op zo’n eiland?’’ Maar nu begrijp ik het, zij hebben het leven écht uitgespeeld vind ik.

Naast de prachtige zonsondergangen die ik heb gezien vanuit hun huis, heb ik in de buurt op een voetbalveldje zonder gras ook nog met een aantal Balinese jongens gevoetbald. Ik reed langs op de scooter en had zoiets van; Fuck it, waarom ook niet?Ik trok dan ook mijn schoenen uit en uiteindelijk stond ik op een voetbalveldje met 20 kleine mannetjes om me heen, wat was dat leuk om te doen! Wat ik ook niet meer ga vergeten is de hike die ik met Roel heb gedaan voor de prachtige natuur om daarna uit te komen bij één van de twee overgebleven traditionele dorpen die nog op Bali over zijn. Dit was echt een shock voor mij om te zien hoe die mensen daar nog leefden en wat voor gebruiken daar nog steeds in leven waren. Roel vertelde hier mij veel over en hoe ook hij bij een aantal gelegenheden en evenementen aanwezig was.

Een andere dag ging ik samen met Fred naar een waterval toe, om daarna over een glazen brug te lopen, wat boven een ravijn hangt. Dit was een gezellig uitje, wat op een grappige manier werd afgesloten. Er waren muziekboxen geïnstalleerd die een geluid maakten van brekend glas, dit hadden wij niet door en moest Fred zich erg snel vastpakken aan de railing, om later te realiseren dat het geluid niet echt van het glas kwam, we kwamen niet bij van het lachen.

Na deze week van chillen, activiteiten en goeie gesprekken bij Roel en Fred, was het tijd om hen te verlaten. Het was geweldig en daar wil ik hen (?) nogmaals voor bedanken. Het was tijd om mijn maatje Kiet op te halen van het vliegveld! Dit deed ik samen met Sar, de meneer die werkte bij mijn eerste AirBnB. We haalden Kiet op en besloten om daarna nog een paar biertjes te doen bij de AirBnB, om zo de backpackreis goed in te luiden. Daarna pakten we de scooter naar Canggu waar ons hostel was en gingen we naar bed om 04.00.

De eerste dag werden we wakker, en was het weer tijd om naar een waterval te gaan! We gingen beiden op onze eigen scooters onderweg en het was erg bijzonder om dan in een keer naast je maatje op Bali te rijden, zij aan zij, als een stel wereldveroveraars. Het was de hoogste waterval op Bali en we besloten er dan ook een klein duikje te nemen, wat een kracht komt er van dat water af zeg! Na de waterval kwamen een restaurantje tegen, wat helemaal leeg zat, maar er wel heel gezellig uit zag! We dronken hier een biertje en besloten dan ook nog wat langer te blijven, omdat het begon te regenen. Hier kwamen wij ineens een bekende Nederlander tegen die ook aan het reizen was door Azië en hebben een tijd gezeten. Nadat het maar niet stopte met regenen, besloten wij dan ook maar om alsnog door de regen naar ons hostel in Canggu te gaan, wat nog een flinke trip was door hels weer! Kiet was dan ook gevallen door de gladheid van de weg en het slechte wegdek, maar is er met alleen een paar schrammetjes en een bloedende knie goed vanaf gekomen.

De volgende dag was het kerst! We hadden een plan gemaakt om in het hostel te blijven en kerst te vieren met alle mensen die daar verbleven, om de volgende ochtend vroeg de boot te pakken naar Nusa Penida, een eiland niet ver van Bali vandaan. De kerstviering was gezellig, veel spelletjes en wij hebben zelfs allebei een shirt gewonnen van het surfhostel! We hebben bijna de hele avond gepraat met Liam, een 26-jarige Engelse jongen die ook door Azië aan het reizen was. Wij hebben daarna dan ook een drankje met hem gedaan bij een andere bar in Canggu.

De volgende dag begon erg vroeg, om 06.00 om precies te zijn. Wij hadden boottickets gekocht bij een boot bedrijf waar later van werd gezegd dat het al 5 jaar niet meer bestond. We wisten niet waar we naartoe moesten en het begon ook nog eens keihard te regenen, wat een drama! De eerste dag op Nusa Penida hebben wij dan ook vooral in een barretje besteed in de regen, om in de avond een drankje te doen met mensen die wij nog van het hostel kenden in Canggu, die ook naar Nusa Penida waren gegaan. Dit was erg gezellig en de nodige biertjes vloeiden dan ook rijkelijk.

Na de 3 dagen op Nusa Penida waarin we veel van het eiland hebben gezien, waaronder de toeristische en minder toeristische attracties, was het weer tijd om terug te gaan naar Bali. We hadden kort daarvoor besloten om maar naar Ubud toe te gaan, dus daar gingen we dan. Op naar het hostel van 5€ per nacht. We hebben in Ubud apen gezien en we zijn ook naar de rijstterrassen geweest. We waren ook naar een mooie waterval geweest, of althans dat probeerden wij. Het begon weer ontzettend hard te regenen en uiteindelijk zien we niet verder gekomen dan het restaurant bij de ingang. We wisten dan ook allebei niet, na 6 jaar samen aardrijkskunde te hebben gevolgd op de middelbare school, dat in december het regenseizoen is in het deel van de wereld waar wij verbleven.

Na het hostel in Ubud verbleven wij een nachtje in een homestay op het platteland, met een Balinese familie dus. Deze mensen waren erg vriendelijk en behulpzaam, maar het de plek waar zij leefden zag er ontzettend armoedig uit. De plek waar wij sliepen was prima, maar hun leefomgeving was iets waar je zelf niet in wilt zitten. Desondanks waren de mensen erg blij en gelukkig, iets waar menig persoon veel van kan leren! Na het verblijf in de homestay besloten wij voor 1 nacht terug te gaan naar Ubud, zodat we dichter waren bij Canggu, waar we voor onze laatste nacht en tevens oudejaarsdag verbleven. We gingen nog even langs de rijstterrassen om wat te eten en toen de rekening kwam hadden wij niet meer genoeg geld, dus ging ik even pinnen.

Nu komt het; eenmaal aangekomen bij de ATM merk ik dat ik mijn Nederlandse bankpas niet meer bij mij heb, dit is erg vervelend, maar niet het einde van de wereld, aangezien ik nog een Spaanse pas had waar ik internationaal mee kon pinnen. Ik pin met deze pas dan ook het nodige geld en ga terug naar het restaurant om Kiet te vertellen wat ik net heb gerealiseerd. Ik vertel dat het geen drama is aangezien ik mijn Spaanse pas heb en terwijl ik deze probeer te laten zien merk ik dat ook deze niet meer in mijn portemonnee zit; IN DE ATM LATEN ZITTEN! Wat ontzettend dom van mij! Ik was erg aan het stressen en probeerde met de telefoon van een willekeurige Balinees de bank te bellen waar ik pinde, maar deze nam mijn telefoontje niet op. Ik ben toen naar de bank geraasd op de scooter maar zij waren al eerder gesloten vanwege de corona maatregelen; sta ik daar dan! Ik was ontzettend boos op mezelf maar wat kan je er nog aan doen? De bank zou pas weer open gaan op maandag, wanneer ik alweer in Vietnam zou zitten. Ik ben toen samen met Kiet bij een terras gaan zitten, we hebben er om gelachen en hebben lekker geouwehoerd met z’n tweeën. Waar maak ik me druk om? Ik zit op Bali, ik heb nog een reis van een maand door Azie te gaan en dat geld kunnen we via Kiet wel uit andere ATM’s tevoorschijn halen. Het bier is koud, het is lekker weer, laten we er toch nou maar van genieten. Sidenote voor mijn ouders; Sorry, hahahah.

Die avond heb ik samen met Kiet op het balkonnetje in ons AirBnB gezeten, naar onze favoriete muziek geluisterd en lekker slap gepraat over van alles en nog wat. Het jaar is bijna voorbij en dat gaan we goed afsluiten! Dit zouden we doen in Canggu en dus gingen we daar dan ook naartoe de volgende dag. We hebben dan ook nog even snel een surfsessie meegepakt op de laatste dag van het jaar en hebben een biertje gedaan onder het genot van de laatste zonsondergang. Daarna maakten wij ons klaar om uit te gaan bij La Brisa in Bali, een van de meest bekende beachclubs. Dit was gekkenhuis! Het was ontzettend gezellig en we hebben veel mensen leren kennen. Om 12 uur sta je daar dan met je maatje van de middelbare school, nieuwjaar op Bali! De avond was nog jong en we hebben optimaal genoten.

Met de nodige moeite hebben wij toen op moeten staan om 11 uur om op tijd uit te checken uit het laatste hostel van Bali. We hebben die ochtend ontbeten als koningen om daarna de scooters af te zetten en een taxi te pakken richting de airport. Alles liep voorspoedig ondanks dat we in een erg klein vliegtuig zaten met weinig ruimte. Eenmaal aangekomen in Hanoi hadden wij een taxi gepakt naar ons 5-minuten daarvoor geboekte hostel en we waren onderweg om Vietnam onveilig te maken! Echter gooide mijn Bali Belly roet in het eten en voelde ik mij in de taxi erg slecht. Die avond heb ik dan ook slecht geslapen, omdat ik mij erg ziek voelde. Dit zorgde dan ook voor een valse start van ons avontuur in Vietnam. We hebben de eerste dag wel veel rondgelopen maar de rare geurtjes hier op straat zorgden er niet voor dat ik mij beter ging voelen. Ik had dan ook die dag niks gegeten. Gelukkig ging het op het einde van de avond veel beter en heb ik vannacht dan ook goed uitgerust om vandaag te genieten van onze laatste dag in Hanoi!

We zijn naar het mausoleum geweest waar het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh ligt en hebben ‘Ome Ho’ dan ook écht zien liggen! Daarna zijn we naar Old Quarter gegaan om een neppe North Face jas te kopen en te genieten van het sfeertje wat de stad te bieden heeft! Voor wat ik heb gezien ben ik erg onder de indruk. Hanoi lijkt erg op Korea, alleen dan vele malen gezelliger. Veel meer terrasjes en veel meer sfeer op straat.

We wisten van tevoren al dat we de Ha Giang loop wilden gaan doen, een motortour door de bergen van Noord-Vietnam. Dit doen wij met een groep van 15 mensen, nadat we de reis hebben geboekt bij een hostel. Het zullen 3 dagen zijn van authentieke Vietnamese cultuur, prachtige natuur en hopelijk heel veel goede herinneringen!

Hierbij sluit ik dit verhaal dan ook af, ik zal een kleine update schrijven na deze motortoer. Voor de mensen die snel bezorgd zijn; ik rij zelf op de scooter, dus geen zorgen, hahaha. Voor de rest weten wij eigenlijk nog niet wat de planning is voor na de 3 dagen die de Ha Giang loop in beslag neemt, misschien naar Hoi An, misschien naar Ho Chi Minh, of misschien wel Thailand of Cambodja. Who knows, we doen lekker waar we zin in hebben. Nu kan het nog en we nemen het ervan.

Ciao en besitos,

Joost

P.S. Ik lig nu lang uit in de nachtbus in the middle of nowhere, dus het uploaden van foto’s gaat nog wat lastig, de foto’s van dit verhaal en van het vorige verhaal hebben jullie nog van me tegoed <3