Annyeonghaseyo, oftewel goedenavond!

Hier zijn we dan, in Korea! Na een intense maar ontzettend fijne week, heb ik eindelijk tijd om er voor te gaan zitten en je op de hoogte te houden van alle ervaringen die ik de eerste dagen heb mogen opdoen!

Vanaf het eerste moment in het vliegtuig naar Zuid-Korea heb ik genoten, de stewardessen die andere gebruiken hebben, Koreaans eten en vooral de gedachte dat ik binnen 12 uur zou landen in een van de drukste steden van de wereld! Ik had een paar dagen van tevoren een AirBnB geboekt, aangezien ik Seoul graag wilde verkennen en ik in Daejeon pas vanaf 19 augustus in mijn appartement kon. Eenmaal aangekomen begon het goed; door een korte overstap waren mijn koffers achtergebleven in Parijs, dus die zouden later wel worden opgestuurd naar de stad waar ik naar de universiteit ga. Na vele taalbarrières te hebben overwonnen in het centrum van Seoul, kwam ik ’s avonds laat aan bij mijn AirBnB. Het was tijd om Seoul te verkennen! De eerste Soju (Kenmerkende Koreaanse drank) was al snel besteld en voordat ik het wist stond de tafel vol met voor mij allemaal onbekende lekkernijen, desalniettemin was het overheerlijk.

De tweede en laatste dag in Seoul leek het mij interessant om de stad goed te verkennen, mooie plekken op te zoeken en veel te eten. Echter had ik ook nog verplichtingen; bij aankomst in Zuid-Korea is het namelijk verplicht om een COVID-19 test af te nemen. Na een voor mij onaangename corona test zag ik daar een jongen lopen die mij niet Koreaans leek, dit was Alex. Ik heb hem midden op straat aangesproken en raakten toen aan de praat. We zijn samen naar een typische voedselmarkt gegaan, hebben een paar biertjes gedronken en we zouden dezelfde avond de straten van Seoul onveilig gaan maken, zij aan zij. Dit is uiteraard zeker gebeurd. In ontzettend bijzondere situaties terechtgekomen, zoals bijvoorbeeld praten met 60-jarige net iets te aangeschoten meneren in het Koreaans?! Die avond heb ik ook het geluk gehad om veel mensen te ontmoeten; wat op mensen af stappen wel niet kan doen…

Na al dat gefeest was het tijd om kennis te maken met mijn nieuwe leven, dus op naar Daejeon! Dit is de vijfde grootste stad van Korea en staat ook wel bekend als de Silicon Valleyvan het land. Hier ga ik voor het semester naar Solbridge International School of Business, om mijn minor te doen. Eenmaal aangekomen in Daejeon, nog steeds zonder koffers, leerde ik de andere Spanjaarden kennen, zijn we met z’n allen uiteten geweest en was dit eigenlijk de aftrap voor het gezamenlijke avontuur in deze stad. Het was erg aandoenlijk om te zien dat niemand enig idee had wat er wel niet van gasten in een restaurant wordt verwacht, en wat de gebruiken zijn. Zo geef en neem je alles aan met twee handen als teken van respect, de schoenen moesten worden uitgedaan en de jongste serveert de ouderen het drinken. Ik moet wel zeggen, met de Spanjaarden hebben we onder elkaar die regels wel aan onze laars gelapt, terwijl wij richting de Koreanen wel de gebruiken overnemen.

De dagen die volgden na dit diner stonden vooral in het teken van de oriëntatie week van de universiteit. Er zijn meer dan 70 verschillende nationaliteiten en zo merkte ik dat ook op in mijn groep, van Mauritius tot Indonesië, veel landen waren vertegenwoordigd. Ik heb op de eerste dag meteen voor de hele zaal een interview gegeven, omdat we te vroeg klaar waren en het eten nog niet was klaargemaakt. Er was 1 persoon die het wel oké vond om voor een zaal van 250 man wat te zeggen en dat was ik. Daarna was ik ook uitgeroepen tot koning armpje drukken en had ik onbewust mijzelf in de kijker gezet. Ik was dezelfde dag nog gevraagd of ik op de eerste dag van college de studenten wil vertegenwoordigen, door een eed af te leggen.

Wat betreft de oriëntatie week heb ik een leuke tijd gehad, ik heb gemerkt dat de gemiddelde Koreaan die men tegenkomt op straat, ontzettend inefficiënt is. Alles moet 5 keer herhaald worden en er zit geen logica achter veel beslissingen. Laten we maar zeggen dat we ons daar aan moeten aanpassen ?. We moesten in deze periode ook een filmpje om de groep te introduceren, die kan je zien door op deze link te klikken! Op de laatste dag van de oriëntatie week zijn we weer naar Seoul gegaan om naar een van de bekendste pretparken van het land te gaan. Met de Spanjaarden hebben wij daarna het besluit genomen om een nachtje te blijven, om het nachtleven van de stad nog beter te leren kennen. We brachten een bezoek aan de hoogste toren van het land en nadat we in de AirBnB waren aangekomen, gingen we dineren. Alex schoof gezellig bij ons aan, samen met wat vrienden die hij had meegebracht, net zoals wat Madrilenen die wij via via kenden. Een gezellig diner met 15 man en veel vlees, bier en Soju in Hongdae. Dit is een van de meest enerverende wijken van Seoul. Na het eten zijn we naar Itaewon toegegaan en is er met volle teugen genoten. Een van de Spanjaarden, Miquel uit Catalunya, had alleen wel zijn telefoon in de taxi laten liggen om 06.00 ’s ochtends, na een aantal vragen aan taxi chauffeurs die geen Engels spreken en een paar politiebureaus te hebben gezocht, hebben wij de hoop om zijn telefoon terug te vinden wel opgegeven.

Het moment dat ik dit schrijf zijn we net terug gekomen uit Seoul na een dag strompelend de stad te hebben gezien, de ene met meer hoofdpijn dan de andere, maar met onze ogen uitkijkend naar alle gebouwen in die enorme stad waarvan het lijkt alsof er maar geen einde aan komt. Met de hogesnelheidstrein zijn we teruggegaan naar Daejeon, iedereen een power nap en nu is het tijd om te gaan eten! Het eten in de supermarkt lijkt duurder dan in de restaurants, dus ik wist al snel wat me te wachten staat deze maanden. Restaurants met Koreaanse barbecue en veel dingen waarvan ik de naam geeneens kan uitspreken! Vanavond staat gefrituurde kip op het menu, een van de dingen waar Koreanen helemaal wild van lijken te worden. Al snel hadden wij een restaurant om de hoek gevonden met een hele aardige eigenaar en overheerlijke kip. Wij krijgen nu al gratis tteokbokki van de eigenaar en hij lijkt alsmaar gelukkiger te worden als we weer terug komen. Vanavond op tijd naar bed en morgen het officiële begin van de universiteit in Korea, beginnend door een eed af te leggen!

De bijbehorende foto's staan in een aparte map op deze pagina onder foto's, voor als je daar nieuwsgierig naar bent! Ik hoop dat ik ongeveer een beeld heb kunnen scheppen van hoe de eerste dagen zijn geweest, hoe ik in dit avontuur sta en hoe ontzettend erg ik aan het genieten ben van alles wat op mij af komt! Ik zal snel weer schrijven, groetjes aan iedereen en geniet van alles!

Besitos,

Joost